Celem badań była ocena wpływu międzyplonów na wielkość plonu ziarna zbóż jarych uprawianych w monokulturze i efektywność energetyczną ich produkcji. Badania realizowano w latach 2006–2008 w Gospodarstwie Doświadczalnym Uhrusk. Doświadczenie zlokalizowano na rędzinie mieszanej, średnio głębokiej, wytworzonej z wapieni kredowych. Uwzględniono w nim gatunki zbóż jarych (pszenica, jęczmień, owies) oraz rodzaje międzyplonów ścierniskowych (obiekt kontrolny – bez międzyplonu, gorczycę białą, facelię błękitną, rzepak ozimy i mieszankę roślin strączkowych – łubin wąskolistny + groch pastewny). Stwierdzono, że największy przyrost plonu ziarna (o 9,4%), w porównaniu z obiektem kontrolnym, powodował międzyplon z facelii stosowany w uprawie pszenicy. Natomiast mniejszy wzrost wydajności ziarna wystąpił u jęczmienia (ok. 8%) po roślinach strączkowych i w przypadku owsa (ok. 7%) uprawianego po facelii i rzepaku. Efektywność energetyczna produkcji ziarna zbóż zależała w większym stopniu od gatunków zbóż niż stosowanych międzyplonów. Wyższym wskaźnikiem efektywności energetycznej cechowała się produkcja jęczmienia i owsa (odpowiednio 4,71 i 4,65) niż pszenicy (3,84). Uprawa międzyplonów ścierniskowych tylko w niewielkim stopniu obniżała efektywność energetyczną produkcji zbóż jarych.