Celem badań była ocena zachwaszczenia gleby brunatnej wyługowanej diasporami chwastów w warunkach zróżnicowanego formowania redlin oraz nawożenia ziemniaków siarką w zmienionej formie i dawce. Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2001–2003. Próbki gleby pobrano w 2003 r. i metodą bezpośrednią oznaczono diaspory chwastów. Stwierdzono, że w glebie znajdują się diaspory 18 gatunków, wśród których dominowały: Echinochloa crus-galli, Amaranthus retroflexus, Chenopodium album, Galinsoga parviflora, Setaria viridis i Matricaria maritima. Średnio w glebie było 4820 sztuk diaspor na 1 m2. Najwięcej naliczono ich w glebie w warunkach pod uprawą z letnim i jesiennym formowaniem redlin oraz w 0–10 i 10–20 cm warstwie gleby. Sposób nawożenia mineralnego nie różnicował zachwaszczenia gleby, jednakże najmniej diaspor było w warunkach nawożenia kontrolnego NPK. Największą bioróżnorodność diaspor wykazała gleba, na której prowadzono wiosenne formowanie redlin.