The aim of this study was to design a formula to evaluate the jumping ability of young mares on the basis of an analysis of the correlation between the judge rating and parameters of the length and the height of the jump. The material consisted of recordings of 30 free jumping mares representing Polish Warmblood and Halfbred Angloarab breeds, which were subjected to the performance test (60-day test). Each mare jumped over an oxer, with a successively increased height. Notes given by the judge included the jump length, jump height, courage and the willingness to jump. In MultiScanBase software measurements were also made which were determined by the length of jump stride, length of jump suspension, distance between the sternum and the pole of the second part of the obstacle. The statistical analysis was performed by PQStat softwere, while differences between the means were verified by T-Tukey test. To design a formula of a measurable method of jumping ability Pearson correlation coefficients were used. The results indicate that the evaluation of the jumping ability of young mares with measurable traits should be conducted on an obstacle of a minimum 115 cm in height. A high variation of the length of the jump stride, length of jump suspension, distance beetwen the sternum and the pole, offers the opportunity to use the trait as a selection criterion. A formula designed in this paper can be helpful to complement and objectify the system of testing mares in training centers.

Celem pracy było zaprojektowanie wzoru służącego wymiernej ocenie możliwości skokowych młodych klaczy w oparciu o analizę korelacji między ocenami selekcjonera a parametrami długości i wysokości skoku koni. Materiał do badańs stanowiły nagrania skoków luzem 30 klaczy półkrwi reprezentujących rasę polski koń szlachetny półkrwi i angloarabską półkrwi, które poddawane były treningowi w ramach stacjonarnej próby wierzchowej (test 60-dniowy). Każda z klaczy pokonywała pięciokrotnie przeszkodę typu okser, której wysokość była sukcesywnie zwiększana. Noty wystawiane przez selekcjonera obejmowały takie elementy, jak długość skoku, wysokość skoku, odwaga oraz chęć do skoku. W programie MultiScanBase wykonano także pomiary parametrów długości i wysokości skoku, które określane były za pomocą długości kroku skoku, długości lotu oraz odległości mostka od drąga drugiej części przeszkody. Analizę statystyczną wykonano w programie PQStat, różnice między średnimi określono testem T-Tukeya. Podczas projektowania wzoru wymiernej oceny możliwości skokowych zastosowano współczynniki korelacji Pearsona. Uzyskane wyniki wskazują, iż ocena możliwości skokowych młodych klaczy za pomocą cech mierzalnych powinna się odbywać na przeszkodzie o minimalnej wysokości 115 cm. Znaczna zmienność długości kroku skoku, długości lotu oraz odległości mostka od drąga wskazuje na możliwość zastosowania ich jako kryterium selekcyjnego. Zaprojektowany w niniejszej pracy wzór może stanowić uzupełnienie i zobiektywizowanie obowiązującego sytemu testowania klaczy w zakładach treningowych.