Hortiterapia (terapia ogrodnicza, ogrodolecznictwo) to jedna z form terapii niekonwencjonalnej wykorzystująca rośliny w celu poprawy kondycji fizycznej i psychicznej człowieka. Polecana jest bardzo szerokiej grupie odbiorców (m.in. osobom niepełnosprawnym ruchowo, upośledzonym umysłowo, osobom z chorobą psychiczną, osobom starszym, dzieciom z zaburzeniami rozwojowymi). Osoby z upośledzeniem umysłowym potrzebują bardziej wszechstronnej aktywności niż jednostki będące w normie intelektualnej. Praca i przebywanie w ogrodzie gwarantują im intensywny dopływ wrażeń zmysłowych, przez co poprawia się ich samopoczucie. Terapia ogrodnicza może być prowadzona w ogrodach przy szkołach, przy placówkach służby zdrowia, przy domach pomocy społecznej, ośrodkach poprawczych, zakładach karnych, w ogrodach botanicznych i parkach. Nowo powstające ogrody terapeutyczne muszą uwzględniać wymagania różnych grup pacjentów, w szczególności ogrody budowane na potrzeby osób niepełnosprawnych mają być nie tylko przystosowane do zwiedzania (hortiterapia bierna), ale również powinny umożliwiać aktywne uczestnictwo w uprawie i pielęgnacji roślin hortiterapia czynna).

Hortitherapy (horticultural therapy, gardening therapy) is one of the forms of unconventional therapy which uses plants to improve the physical and mental condition of people. It is recommended for a wide group of patients (among oth ers, disabled, handicapped, mentally ill or elderly people as well as children with developmental disorders). Mentally handicapped persons need more versatile activity than intellectually normal people. Gardening and being in a garden guarantee a rich source of sensory impressions for them, thereby improving their mood. Horticultural therapy can be conducted in the gardens of schools, health care institutions, nursing homes, juvenile correctional facilities and prisons as well as in botanical gardens and parks. Newly established therapeutic gardens must take into account the requirements of different groups of patients, in particular gardens built for the needs of disabled people should be suitable not only for visiting (passive hortitherapy), but they should also enable active participation in growing and tending plants (active hortitherapy).