Zwiększająca się liczebność zwierzyny grubej przyczynia się do wzrostu interakcji zwierząt poszczególnych gatunków ze środowiskami bytowania, co wpływa dość istotnie na rozmiar szkód w uprawach rolniczych. Pomimo, że podmioty odpowiedzialne za szacowanie dokonują oceny strat i wyliczeń kwot odszkodowań, niemal corocznie na tym tle pozostają pewne kwestie budzące szereg emocji i nieporozumień. W opracowaniu przedstawiono problematykę szacowania szkód wyrządzonych przez dzikie zwierzęta, uwzględniając stan uprawy oraz jej jakości, czyli czynników rzutujących w sposób istotny na plonowanie danej uprawy, a tym samym i wysokość odszkodowania z tytułu poniesionych strat. Szkody w uprawach kukurydzy porażonej patogenami pochodzenia grzybowego powodującymi głownie guzowatą oraz fuzariozę są najlepszymi przykładami tegorodzaju sytuacji. Występowanie tych patogenów na uprawie rzutuje w sposób istotny na plonowanie, jak również jakość uzyskanego plonu i możliwości jego wykorzystania jako materiału paszowego lub sprzedaży w ogóle. W przypadku głowni guzowatej w zależności od fazy generacyjnej rozwoju grzyba Ustilago maydis mamy do czynienia z obniżeniem obsady, zmniejszeniem plonowania oraz pogorszeniem jakości zielonki lub ziarna uzyskiwanego z takich upraw. Niemniej jednak obecność tego patogenu nie wyklucza możliwości wykorzystania roślin jako materiału paszowego, a tym samym odszkodowanie, co prawda o wiele niższe niż w przypadku roślin zdrowych, jest należne. Z kolei w przypadku porażenia roślin grzybami z rodzaju Fusarium spp., mamy także do czynienia z obniżką plonów i jakości uzyskanych produktów rolniczych, niemniej jednak przy znacznym porażeniu, grzyby te wytwarzają tzw. metabolity wtórne nazywane mykotosynami, które są wysoce szkodliwe dla ludzi i zwierząt. Przy przekroczeniu którejkolwiek z norm dla deoksyniwalenolu (DON) – 1700 ug/kg, zearalenonu (ZEA) – 350 ug/kg i fumonizyny (FUM) – 4000 ug/kg, w świetle przepisów prawa zarówno zielonka jak i ziarno, nie mogą być wykorzystane jako materiał paszowy, a zatem odszkodowanie za szkody w tego rodzaju uprawach nie jest należne.

The increasing number of big game contributes to the increase in the interaction of animals of particular species with the living environments, which significantly affects the extent of damage to agricultural crops. Despite the fact that the entities responsible for estimating assess losses and calculate the amount of compensation almost annually, there are some issues that arouse a number of emotions and misunderstandings in this context. The study presents the issues of estimating the damage caused by wild animals in terms f the condition of the crop and its quality, i.e. factors significantly affecting the yield of a given crop, and thus the amount of compensation for the losses suffered. Damage to maize crops infected with fungal pathogens causing mainly lumpy and fusariosis are the best examples of this type of situation. The presence of these pathogens on the crop significantly affects the yield as well as the quality of the obtained crop and the possibility of its use as a feed material or sale in general. In the case of tuberous blades, depending on the generation stage of Ustilago maydis fungus development, we are dealing with a reduction in the stocking density, a reduction in yielding and a deterioration in the quality of forage r grain obtained from such crops. Nevertheless, the presence of this pathogen does not exclude the possibility of using the plants as a feed material, and thus the compensation, although much lower than in the case of healthy plants, is due. In turn, when plants are infected with fungi of the genus Fusarium spp., There is also a reduction in the yield and quality of the obtained agricultural products, however, when severely infected, these fungi produce the so-called secondary metabolites called mycotosins which are highly harmful humans and animals. When any of the standards for deoxynivalenol (DON) – 1700 μg / kg, zearalenone (UAE) - 350 μg / kg and fumonisin (FUM) – 4000 μg / kg are exceeded, in the light of the law, both forage and grain cannot be used as the feed material and therefore compensation for damage to this type of crops is not due.