W przebiegu przewlekłej choroby nerek u psów nadczynność przytarczyc rozwija się w odpowiedzi na zaburzenia w gospodarce wapniowo-fosforanowej oraz zmniejszoną zdolność nerek do wydalania produktów przemiany materii. Głównym mechanizmem biorącym udział w rozwoju nerkowej nadczynności przytarczyc jest hipokalcemia i hiperfosfatemia, które stymulują wydzielanie parathormonu, prowadząc do poważnych zaburzeń mineralnych i kostnych. Pojęcie „zaburzenia mineralno i kostne w przebiegu przewlekłej choroby nerek” (CKD-MBD, ang. chronic kidney disease-mineral and bone disorders) zastąpiło dotychczasową terminologię wtórnej nadczynności przytarczyc tła nerkowego (SRHP, ang. secondary renal hyperparathyroidism).