Celem pracy była ocena parametrów jakościowych ziarna czterech odmian pszenicy ozimej – trzech odmian pszenicy zwyczajnej (Triticum aestivum ssp. vulgare): ‘Laudis’, ‘Patinas’ i ‘Danubius’, a także jednej odmiany pszenicy durum (Triticum durum Desf.) – ‘Lupidur’ oraz czterech odmian pszenicy jarej – dwóch odmian pszenicy zwyczajnej (Triticum aestivum ssp. vulgare): ‘Nawra’ i ‘Telimena’ oraz dwóch odmian pszenicy durum (Triticum durum Desf. – ‘Haristide’ i ‘Floradur’) uprawianych w systemie rolnictwa konwencjonalnego. Doświadczenie przeprowadzono w latach 2018–2021 na terenie gospodarstwa rolnego w Niedrzwicy Dużej (woj. lubelskie). Warunki siedliska oraz zabiegi agrotechniczne były jednakowe dla wszystkich gatunków/odmian w kolejnych latach. W ziarnie oznaczono parametry charakteryzujące wartość technologiczną ziarna: masę tysiąca ziaren (MTZ), gęstość w stanie zsypnym, wyrównanie ziaren, zawartość białka, wydajność i jakość glutenu mokrego (rozpływalność), a także szklistość bielma. Wyższą masę tysiąca ziaren oraz wyrównanie odnotowano w przypadku odmian pszenicy zwyczajnej, z kolei odmiany pszenicy durum charakteryzowały się lepszym kompleksem białkowym (wyższą szklistością ziarna, wyższą zawartością białka i wydajnością glutenu mokrego oraz niższą rozpływalnością). Badane gatunki (odmiany), pod względem parametrów jakościowych, wykazały przydatność do produkcji makaronu. Odnotowane na niższym poziomie wyróżniki jakości surowca badanych odmian to: niższe wyrównanie ziarna odmiany ‘Haristide’ i szklistość ziarna odmiany ‘Laudis’ i podwyższona rozpływalność glutenu w przypadku odmiany ‘Patinas’.