Para-dressage is the only riding competition available for the physically impaired people in Poland. All the participants need to be classified in order to ensure the fairness of the competition. Then each of them is assigned a functional profile and a competition grade. There are four grades available and the riders are required to perform the following tests: warm-up, individual and freestyle. Each dressage movement in a test is rated with a one to ten scale. The study was conducted on the material collected in 2007–2008 during para-dressage competitions in Poland. The riders competed on 9 horses of different breeds aged between 8 and 14 years coming from six centers specialized in para-equestrian disciplines. The following factors were considered in the analysis: type of impairment, level of difficulty and kind of competition. It was found that the freestyle test was awarded the highest number of points. The most highly scoring riders were all competing in the 2nd level. The para-dressage result is influenced not only by the riders’ type of impairment, but also by the rider’s preparation and natural riding talent. The most frequent impairment among the Polish competitors was Cerebral Palsy.

W Polsce ujeżdżenie jest jedyną dyscypliną jeździecką rozgrywaną na zasadach paraolimpijskich. Badania przeprowadzono na materiale zebranym w latach 2007–2008 podczas zawodów ujeżdżeniowych na terenie Polski, rozgrywanych na zasadach paraolimpijskich. Jeźdźcy, o różnym stopniu niepełnosprawności, startowali na 9 koniach różnych ras i typów w wieku od 8 do 14 lat, pochodzących z 6 ośrodków zajmujących się parajeździectwem. W celu wyrównania szans w rywalizacji zawodnicy zostali odpowiednio sklasyfikowani, przydzielono im również odpowiedni profil funkcjonalny oraz poziom, na którym mogli startować. Zawody rozgrywane były na 4 poziomach trudności, a zawodnicy wykonali następujące programy: rozgrzewkowy, indywidualny i dowolny. Każda figura oceniana była w skali od 0 do 10 pkt. Analizując oceny za przejazdy na wszystkich poziomach, z uwzględnieniem rodzaju konkursu, stwierdzono, iż najwyższe noty uzyskały programy dowolne. Natomiast we wszystkich konkursach najwyższe oceny przyznane zostały zawodnikom za starty na poziomie II. Na wynik w ujeżdżeniu paraolimpijskim istotny wpływ miał nie tylko rodzaj schorzenia zawodnika, ale także jego przygotowanie treningowe oraz wrodzone predyspozycje. Najczęstszym schorzeniem występującym u polskich zawodników startujących w tego typu zawodach jest mózgowe porażenie dziecięce