The aim of the study was to evaluate the crossbreeding variants using Pulawska, Land-race, Pietrain, and Duroc swine breeds in terms of their carcass slaughter value. The experiment comprised 45 hybrid pigs of Pulawska × Duroc, Polish Landrace × Duroc, and Duroc × Pietrain breeds. The fattening of barrows and gilts was carried out from about 25 kg to about 110 kg body weight. Pigs were fed ad libitumwith complete feed according to swine nutrition norms. The animals were slaughtered at a meat processing plantin accordance with the technology applicable in the meat industry. Hot and cold carcass weight was determined. Particular primary elements were dissected for morphological components such as meat, bone, fat, and skin. There was a statis-tically significant difference in average backfat thickness from 5 measurements between the as-sessed hybrid groups. The most favorable crossbreeding arrangement was crossbreeding Duroc sows with Pietrain boars, because the meat content in the three most valuable cuts of fatteners as well as loin “eye” area was the highest. Moreover, crossbreeding the Pulawska sows with Duroc boars gave good results referring to the slaughter value of fatteners, hence this crossbreeding system can be successfully used in animal science practice.

Celem pracy była ocena wariantów krzyżowania z wykorzystaniem ras puławskiej, pbz, pietrain i duroc w odniesieniu do wartości rzeźnej tusz. Doświadczeniem objęto 45 świń mieszańców ras puławska × duroc, polska biała zwisłoucha × duroc i duroc × pietrain. Tucz wieprzków i loszek prowadzono od masy ok. 25 kg do ok. 110 kg. Świnie żywiono do woli mieszanką pełnoporcjową wg norm żywienia świń. Uboju zwierząt dokonano w zakładach mięsnych zgodnie z technologią obowiązującą w przemyśle mięsnym. Określono masy tuszy ciepłej i zimnej. Poszczególne elementy zasadnicze poddano rozbiorowi na elementy morfologiczne, tj. mięso, kości, tłuszcz i skórę. Zanotowano statystycznie istotne różnice w średniej grubości słoniny z 5 pomiarów pomiędzy ocenianymi grupami mieszańców. Najkorzystniejszym wariantem krzyżowania dla uzyskania wysokiej mięsności było krycie loch rasy duroc knurami rasy pietrain, bowiem zawartość mięsa w trzech najcenniejszych wyrębach tuszy tych tuczników oraz powierzchnia „oka” polędwicy były w tej grupie największe. Również krzyżowanie loch puławskich z knurami rasy duroc dało dobre wyniki w zakresie oceny rzeźnej tuczników i ten system krzyżowana może być zastosowany na szerszą skalę w praktyce zootechnicznej.